Από το 2004 έως και σήμερα πρωταγωνιστεί στην πολιτική ζωή της χώρας, πρώτα ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, αργότερα ως μέλος της κυβέρνησης Παπαδήμου και τα τελευταία χρόνια ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και στενή συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα.
Η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος και Βουλευτής Β1’ Βόρειου Τομέα Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, μιλάει στο Reader.gr για τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, για το άνοιγμα που επιχειρεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, για την επόμενη ημέρα του κόμματος, αλλά και τον φόβο της «ΠΑΣΟΚοποίησης» που εκφράζεται από μερίδα στελεχών.
Πριν από μία εβδομάδα στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, στο TAE KWON DO, ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για τις «απάτες» της Νέας Δημοκρατίας. Εσείς πώς κρίνεται το πρώτο επτάμηνο της κυβέρνησης Μητσοτάκη;
Αποτυχημένη, νεοφιλελεύθερη, αυταρχική και επικίνδυνη η κυβέρνηση Μητσοτάκη! Το μόνο σχέδιο που φάνηκε να έχει αμέσως μετά τις εκλογές ήταν το κατ’ευφημισμόν «επιτελικό κράτος», δηλαδή ο έλεγχος του κράτους και ο διορισμός των κομματικών εκλεκτών, καθώς και ο οδοστρωτήρας κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων, των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του κοινωνικού κράτους.
Ολιγωρία, αδράνεια και σοβαρά λάθη στην εξωτερική πολιτική, αποτυχία και απαράδεκτος αυταρχισμός στο προσφυγικό ζήτημα και στα νησιά. Καμία αναπτυξιακή πολιτική πέραν πελατειακών διευθετήσεων και ιδιωτικοποιήσεων. Πλήρης διάψευση των προσδοκιών και των προεκλογικών υποσχέσεων στη μεσαία τάξη.
Μια κυβέρνηση που παρέλαβε μια χώρα εκτός μνημονίων, με γεμάτα τα δημόσια ταμεία και δημοσιονομική σταθερότητα, μέσα σε επτά μήνες με τις επιλογές και την ανεπάρκεια της εφαρμόζει οικιοθελώς μνημονιακές πολιτικές, διχάζει και πλήττει τις τοπικές κοινωνίες, υπονομεύει τη δημόσια υγεία και παιδεία και αποδυναμώνει τη διεθνή θέση της Ελλάδας.
Παρόλαυτα και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, οι πολίτες φαίνεται να στηρίζουν την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Το θεωρείται «λογικό» με βάση το διάστημα που έχει μεσολαβήσει από τις εκλογές μέχρι σήμερα;
Είχαν καλλιεργηθεί προσδοκίες από τη Νέα Δημοκρατία, καθώς και ένα βαθύ αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, που κατέρρευσαν πολύ γρήγορα. Η εμπειρία μου από την επαφή μου με τον κόσμο είναι ότι προβληματίζεται και ανησυχεί. Πλέον εκφράζεται ανοικτά η δυσαρέσκεια για την διακυβέρνηση της ΝΔ.
Η δική μας ευθύνη είναι να εστιάσουμε στην προγραμματική δουλειά. Να παρουσιάσουμε το σχέδιο μας με το βλέμμα στο μέλλον. Αυτό βέβαια θα απασχολήσει το συνέδριο, και αποτελεί σημαντικό παράγοντα στο εγχείρημα της διεύρυνσης και της πολιτικής ανασυγκρότησης.
Στα θέματα της επικαιρότητας, η κατάσταση στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου είναι «εκρηκτική». Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει πως η καλύτερη λύση τη συγκεκριμένη περίοδο είναι η αποσυμφόρηση των νησιών, όμως υπήρξαν μεγάλες αντιδράσεις και στην ενδοχώρα, οπουδήποτε επιχειρήθηκε να μεταφερθούν πρόσφυγες. Είναι τελικά διαχειρίσιμη η κατάσταση αυτή χωρίς ουσιαστική βοήθεια από την ΕΕ;
Η κυβέρνηση της ΝΔ εξαιτίας της ιδεοληψίας και της ανεπάρκειας της έχει αποτύχει πλήρως στη διαχείριση του προσφυγικού. Τα προηγούμενα χρόνια έσπειρε ανέμους μισαλλοδοξίας και φανατισμού και τώρα θερίζει θύελλες στο εσωτερικό της και από δικά της στελέχη. Μετά από ένα επτάμηνο κυβερνητικής αδράνειας, παλινωδίας και διαχειριστικής ανικανότητας πολλαπλασιάστηκε ο αριθμός των προσφύγων στα νησιά από δεκαπέντε χιλιάδας σε πενήντα χιλιάδες. Η κυβέρνηση δημιούργησε με τις επιλογές της πρωτοφανείς συνθήκες σύγκρουσης και κοινωνικής αναταραχής. Έπρεπε πρώτα να γίνουν τα νησιά μας εμπόλεμη ζώνη για να ανακαλέσει ο κ. Μητσοτάκης τα ΜΑΤ και να καλέσει σε διάλογο τους τοπικούς φορείς! Ο Αλέξης Τσίπρας κάλεσε τον κ.Μητσοτάκη να σταματήσει αυτήν την αυταρχική πολιτική, να αποσύρει την απαράδεκτη ΠΝΠ, τις επιτάξεις και την εμμονή στα κλειστά κέντρα, που είναι απάνθρωπα και μετατρέπουν συνολικά τα νησιά μας σε φυλακές και για τους κατοίκους και τους πρόσφυγες, να προχωρήσει στην αποσυμφόρηση τους και να καθίσει με όλες τις πολιτικές δυνάμεις για τη διαμόρφωση ενός εθνικού σχεδίου διαχείρισης της προσφυγικής κρίσης και διαπραγμάτευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο!
Η ΝΔ επιβάλλει μνημονιακή ατζέντα και τις επιταγές του ΔΝΤ εκτός μνημονίων
Η «μεσαία τάξη» είχε δίκιο που αισθάνθηκε «αδικημένη» από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ;
Η μεσαία τάξη δοκιμάσθηκε αυτά τα δέκα χρόνια από την αρχή της κρίσης με την περιοριστική πολιτική λιτότητας που επέβαλε η μνημονιακή πολιτική και την ύφεση. Οι δυνατότητες για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντικειμενικά περιορισμένες. Ταυτόχρονα με την δημοσιονομική προσαρμογή έπρεπε να αντιμετωπισθεί η ανθρωπιστική κρίση και να δοθεί έμφαση στη δημόσια υγεία και πρόνοια και να στηριχθούν τα χαμηλότερα εισοδήματα. Αυτά τα μέτρα όμως στήριξαν και τα μεσαία στρώματα και τις οικογένειες που υπέφεραν από την κρίση, όπως η πρόσβαση των ανασφάλιστων στο ΕΣΥ, το δημόσιο σχολείο, η μείωση της τιμής του ρεύματος και το κοινωνικό τιμολόγιο, το κοινωνικό μέρισμα και η τόνωση της ζήτησης και της αγοράς. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά της έξοδο από το μνημόνιο το φθινόπωρο του 2018, όταν πλέον υπήρχε το περιθώριο πολιτικών επιλογών, εφάρμοσε μια σειρά από μέτρα στήριξης για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες που αφορούσαν από τις ασφαλιστικές τους εισφορές, τη μείωση του ΕΝΦΙΑ και του ΦΠΑ, και τη ρύθμιση των οφειλών τους. Η ΝΔ προπαγάνδισε τη στήριξη της μεσαίας τάξης, ένα αφήγημα που έχει πλήρως διαψευστεί, από το φορολογικό και το πρόσφατο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, αλλά και τη συνολική πολιτική της που αποδυναμώνει το κοινωνικό κράτος, δεν στηρίζει τους μισθούς και τη ζήτηση, ενώ ευνοεί συστηματικά τους οικονομικά και κοινωνικά λίγους και ισχυρούς.
Γιατί ασκήσατε έντονη κριτική στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή;
Το σχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό εντάσσεται στη συνολική πολιτική που εφαρμόζει από την πρώτη μέρα η κυβέρνηση της ΝΔ. Νεοφιλελεύθερη πολιτική με εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων και πελατειακών κομματικών σχέσεων. Επιβάλλει μνημονιακή ατζέντα και τις επιταγές του ΔΝΤ εκτός μνημονίων, εις βάρος των πολλών και του κοινωνικού κράτους. Το νέο ασφαλιστικό καταργεί τις αρχές της δικαιοσύνης και του αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης. Δημιουργεί κίνητρα για την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης, οδηγεί στην επιβάρυνση των πολλών, των μικρομεσαίων και ελεύθερων επαγγελματιών, και τελικά ωφελεί τους λίγους. Θα έχει ως συνέπεια στο μέλλον την απώλεια πόρων και τη δημιουργία νέων ελλειμμάτων. Εννέα στους δέκα συνταξιούχους θα δουν μείωση εισοδήματος.
Ο Προϋπολογισμός του 2020 έχει μείωση 200εκ στις πιστώσεις που αφορούν τις συντάξεις. Καταργήθηκε η 13η σύνταξη που αφορούσε 800.000 χαμηλοσυνταξιούχους και 1,7εκ. συνταξιούχους ως αναλογική ενίσχυση. Με την αποσύνδεση των εισφορών από το εισόδημα καταργείται η αναλογική και δίκαιη κατανομή των εισφορών, βασική αρχή ενός δίκαιου αναδιανεμητικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Αποτέλεσμαεννέα στους δέκα ελεύθερους επαγγελματίες θα επιβαρυνθούν! Η ελεύθερη επιλογή κλάσης ανεξαρτήτως εισοδήματος σημαίνει ότι κάποιος με 70.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα θα καταβάλλει την ίδια εισφορά με κάποιον που έχει 7000 ευρώ! Οι πολίτες καταλαβαίνουν, κρίνουν και συγκρίνουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αντίληψη και επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει στην διαδικασία αυτοκριτικής με το κείμενο απολογισμού που κατατέθηκε στην κεντρική επιτροπή. Εάν προχωρήσετε σε ένα «δικό σας» απολογισμό μπορείτε να εστιάσετε στα πιο σημαντικά λάθη που θεωρείτε πως έγιναν κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα;
Είναι δύναμη για ένα κόμμα επτά μήνες μετά τις εκλογές να διευρύνεται και να τριπλασιάζει τα μέλη του, να ανασυγκροτείται, να κάνει απολογισμό και να προβάλλει τις προγραμματικές του θέσεις. Να μπορεί να κάνει συλλογική αποτίμηση της πορείας και του έργου του, ιδιαίτερα σε μια τόσο δύσκολη και κρίσιμη περίοδο. Ο απολογισμός αποτυπώνει τα σημαντικά θετικά αποτελέσματα, όπως την έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια, τη ρύθμιση του χρέους, την αποκατάσταση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, τη στήριξη του κοινωνικού κράτους, την ενίσχυση της θέσης της χώρας μας με την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που εφαρμόστηκε και τη συμφωνία των Πρεσπών. Ταυτόχρονα, αποτυπώνει αδυναμίες και προβλήματα, σε μια κυβερνητική περίοδο δύσκολων διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς και μνημονιακών περιορισμών. Είναι όμως μια συλλογική διαδικασία σημαντική γιατί αφενός αποδεικνύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αντίληψη και επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα και σέβεται την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, και, αφετέρου, τις κριτικές αυτές διαπιστώσεις και εμπειρίες θα τις λάβει υπόψη στην επεξεργασία του νέου προγράμματος του.
Η «δεύτερη φορά αριστερά», που ο Αλέξης Τσίπρας λέει πως θα είναι «πρώτη φορά χωρίς δεμένα χέρια», σε ποια κατεύθυνση θα πρέπει να στραφεί για να δικαιώσει τις προσδοκίες;
Ένα ολοκληρωμένο προοδευτικό σχέδιο, το οποίο θα εκφράζει μια προοδευτική πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία για μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση. Για την ενίσχυση της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων, την αντιμετώπιση των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων, τον μετασχηματισμό του παραγωγικού και οικονομικού μοντέλου στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης, και των προκλήσεων και των συνεπειών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Μια αναπτυξιακή στρατηγική που έχει ως προτεραιότητα και βασική συνιστώσα την εργασία και την κοινωνική πολίτική, την παιδεία, την υγεία, την έρευνα και την καινοτομία. Ένα συνολικό σχέδιο που να απαντά στις προκλήσεις της εποχής μας και στις μεγάλες ανάγκες και προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας, των ανθρώπων του μόχθου, των εργαζομένων, των αγροτών, των μη προνομιούχων, των παραγωγικών δημιουργικών δυνάμεων του τόπου μας, της νέας γενιάς που αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο.
Γράφουμε μια νέα σελίδα για το προοδευτικό κίνημα στη χώρα μας
Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα γίνει με απλή αναλογική. Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται αισιόδοξος για μια προοδευτική συσπείρωση δυνάμεων με κέντρο αυτής τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι εφικτό αυτό το σενάριο με δεδομένο πως το ΚΚΕ εμφανίζεται κάθετα αρνητικό απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι συγκρούσεις με το ΚΙΝ.ΑΛ (με τελευταία αυτή της προανακριτικής) είναι συχνές και έντονες.
Ο κ.Μητσοτάκης επιχείρησε να εργαλειοποιήσει τον εκλογικό νόμο υποστηρίζοντας πως θα επιδιώξει διπλές εκλογές για να κάψει, όπως ισχυρίζεται, την απλή αναλογική. Πέραν της αντιδημοκρατικής αντίληψης που δηλώνει αυτή η προσέγγιση, είναι σίγουρο ότι η επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όποτε και να γίνει, θα διεξαχθεί με απλή αναλογική. Ο λαός δεν είναι δεδομένος και δεν εκβιάζεται, όποιος το επιχείρησε στο παρελθόν εισέπραξε αντίθετα αποτελέσματα. Σε κάθε περίπτωση σήμερα έχουμε μια διαφορετική πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα με την αποτυχία της κυβέρνησης της ΝΔ σε όλα τα μέτωπα. Όταν γίνουν εκλογές θεωρώ ότι θα υπάρξουν ανατροπές και διαμόρφωση άλλων συσχετισμών και συμμαχιών. Ήδη από πέρυσι τον Φεβρουάριο, όταν συγκροτήθηκε η Προοδευτική Συμμαχία, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε απευθύνει ανοικτή ευρύτερη πρόσκληση για διάλογο. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι συνεχής η προσπάθεια μας να υπάρξουν προοδευτικές συγκλίσεις. Τα αυξημένα κοινωνικά προβλήματα και η αντιμετώπιση της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ δημιουργούν πρόσφορο πεδίο προοδευτικής συσπείρωσης. Βέβαια, είναι και ζήτημα επιλογής των άλλων προοδευτικών δυνάμεων αν θα ανταποκριθούν, γιατί τελικά κάθε φορέας δεν κρίνεται μόνο στα λόγια, αλλά κυρίως στην πράξη και στις θέσεις που υποστηρίζει στη Βουλή και στην κοινωνία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στη διαδικασία μετασχηματισμού και πλέον τα στελέχη της Προοδευτικής Συμμαχίας αποκτούν καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη νέα εποχή που φαίνεται να εισέρχεται το κόμμα της Κουμουνδούρου. Παρόλαυτα μια μερίδα στελεχών του κόμματος ανησυχεί για το άνοιγμα αυτό. Κατανοείτε αυτές τις ανησυχίες; Τις θεωρείται δικαιολογημένες;
Σήμερα όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουμε στην ανάγκη διεύρυνσης, μετασχηματισμού και ανασυγκρότησης του σε ένα ριζοσπαστικό, δημοκρατικό, μαζικό, ανοικτό και σύγχρονο κόμμα της Αριστεράς που αποτελεί τον βασικό κορμό της προοδευτικής παράταξης στη χώρα μας. Πιστεύω βαθιά ότι υπάρχει μεγάλη πολιτική και κοινωνική ανάγκη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη για έναν σύγχρονο προοδευτικό και αριστερό πόλο, με πολιτικό πρόγραμμα και συνοχή απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά, και φυσικά με ένα όραμα για το μέλλον, για μία κοινωνία με δημοκρατία, ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη σε έναν κόσμο που αλλάζει. Αυτήν τη διαδικασία δεν πρέπει να τη δούμε στενά οργανωτικά, αλλά καθαρά πολιτικά, με βάση τις κοινές μας αξίες και προγραμματικές κατευθύνσεις. Είναι φυσικό να εκφράζονται ανησυχίες. Το εγχείρημα είναι πρωτόγνωρο, καθώς είναι μια διαδικασία εν κινήσει. Ο καθένας μας έχει την πορεία του. Είμαστε, όμως, όλοι και όλες στην ίδια πλευρά του ποταμού, και είμαι αισιόδοξη, γιατί με πολιτικούς όρους, αμοιβαίο σεβασμό και συντροφικότητα συγκροτούμε σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και η Προοδευτική Συμμαχία το νέο συλλογικό εμείς, και γράφουμε μια νέα σελίδα για το προοδευτικό κίνημα στη χώρα μας.
Προέρχεστε από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Παρότι άπαντες στον ΣΥΡΙΖΑ μιλούν με κολακευτικά λόγια για εσάς προσωπικά, αισθάνεστε «άβολα» με τον φόβο που εκφράζεται περί «ΠΑΣΟΚοποίησης»;
Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε μπορεί ούτε πρέπει να γίνει ένα νέο ΠΑΣΟΚ. Αφενός, δεν μπορεί, γιατί κάθε εποχή έχει άλλα χαρακτηριστικά. Η ίδρυση του ιστορικού ΠΑΣΟΚ το 1974 από τον Ανδρέα Παπανδρέου και εκατοντάδες αγωνιστές ήταν μια ανεπανάληπτη στιγμή. Αφορούσε τη μεγάλη πολιτική και κοινωνική ανάγκη εκείνης της εποχής και μιας κοινωνίας που έβγαινε από τα πέτρινα χρόνια της μετεμφυλιακής Ελλάδας και της Δικτατορίας, και εξέφρασε το όραμα για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη. Και, αφετέρου, δεν πρέπει να γίνει, διότι το ΠΑΣΟΚ δυστυχώς σταδιακά μεταλλάχθηκε, και την περίοδο της κρίσης είχε πλέον απολέσει την φυσιογνωμία του και τις κοινωνικές αναφορές του.
Ο Αλέξης Τσίπρας μιλά για έλεγχο των αρμών της εξουσίας στη δεύτερη φορά Αριστερά. Εσείς, που είχατε προηγούμενη κυβερνητική θητεία επί ΠΑΣΟΚ θεωρείτε ότι οι κυβερνήσεις εκείνες είχαν μεγαλύτερο έλεγχο αυτών των περιβόητων "αρμών";
Η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στους αρμούς της εξουσίας αφορούσε στην εκτελεστική εξουσία, την αποδυνάμωση και στρέβλωση των ελεγκτικών μηχανισμών, τις εστίες διαφθοράς, καθώς και στην παραθεσμική οικονομική εξουσία που επιδιώκει να διαπλέκεται για τα συμφέροντα της, πληγές της δημοκρατίας στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η ΝΔ εξ ιδίων κρίνει τα αλλότρια, ενώ έχει να επιδείξει το επιτελικό κράτος της κομματικοποίησης, της χειραγώγησης των ανεξάρτητων αρχών, της υποβάθμισης των ελεγκτικών σωμάτων και της κρατικής παρέμβασης ακόμη και στο αυτοδιοίκητο του αθλητισμού!
